Szczególnie po r. 1989 ukazało się wiele publikacji o Świdnicy: informatory miejskie, przewodniki, monografie, albumy, katalogi wystaw, artykuły, tłumaczenia utworów niemieckich itp. W większości z tych pozycji występują liczne błędy rzeczowe i językowe, nawet i ortograficzne. Np. błędnie podane są dane geograficzne o położeniu Świdnicy i wysokościach, na których leży, błędy są w datach, nazwach i nazwiskach, wadliwie interpretuje się niektóre fakty itp.
W pewnej świdnickiej publikacji liczącej 88 stron, aż 34 razy powtarzany jest w liczbie pojedynczej rzeczownik, który w określonym znaczeniu polskim występuje tylko w liczbie mnogiej. Tłumaczenia tekstów polskich na język niemiecki często wręcz śmieszą Niemców, bo roi się w nich od nieznanych w tym języku nowotworów, błędów gramatycznych i ortograficznych oraz polonizmów. Również wiele zastrzeżeń budzą przekłady z języka niemieckiego na język polski, w których mnóstwo jest germanizmów i też pojawiają się wyrazy zupełnie nieznane językowi polskiemu.
Tylko nieliczni autorzy konsultują swoje teksty z niektórymi z ich przyszłych czytelników i zasięgają ich rad. Większość autorów, gdy im ktoś zwróci uwagę na błędy wołające o pomstę do nieba, obraża się i uparcie nie poprawia najoczywistszych fałszów. Tak jak wielu współczesnych „działaczy: politycznych i społecznych, autorzy kierują się nie rzetelnością, tylko chęcią zarobienia możliwie jak najwięcej pieniędzy jak najmniejszym wysiłkiem, bez zwracania uwagi na prawdę i jakość swych produktów.
Być może, kiedyś ktoś napisze pracę magisterską lub doktorską pt. „Błędy rzeczowe, językowe i tłumaczeniowe w najnowszych publikacjach o Świdnicy”, bo materiału będzie miał w bród.