1947.02. Kronika miasta Świdnicy ▪ Franciszek Jarzyna

7 II. Premiera sztuki „Przyjaciel nadejdzie wieczorem” Companeza i Noego w Teatrze Miejskim. Obsadę stanowili: K. Załuski, S. Żórawski, K. Tomczak, W. Sokolski, F. Jarzyna, J. Ziemba (dyr. Liceum Kamieniarskiego), B. Myślicki, T. Maryniak, K. Kwiatkowski, E. Mianowski, H. Biegańska, L. Girin-Lipińska, B. Żórawska, L. Przewalska. Reż. S. Żórawski, dek. L. Tyński. Sztukę grano 12 razy w Świdnicy. Dochód z jednego przedstawienia przeznaczono na Związek Byłych Więźniów Politycznych.

8 II. Z okazji wyboru Bolesława Bieruta na prezydenta RP w kinie „Gdynia” odbył się manifestacyjny wiec ludności. M.in. odczytano orędzie nowego prezydenta do narodu polskiego, a po przemówieniach odśpiewano hymn państwowy.

8 II. Zarząd Miejski uchwalił preliminarz budżetowy na 1947 rok w kwocie 31.185.600 zł po stronie wydatków i dochodów. W rozbiciu na działy wydatki przedstawiały się następująco: zarząd ogólny 13.865.668 zł, majątek komunalny 1.926.300 zł, przedsiębiorstwa komunalne – 150.000, spłata długów 72.500, drogi i place publiczne 1.721.250 zł, pomiary i plany rozbudowy 613.678, oświata 3.865.590, kultura i sztuka 774.996, zdrowie publiczne 3.313.248 zł, opieka społeczna 1.271.000, popieranie rolnictwa 63.775, popieranie przemysłu i handlu 10.000, bezpieczeństwo publiczne 4.247.070, różne 290.525 zł. Po stronie dochodów najpoważniejszymi pozycjami były dochody z przedsiębiorstw komunalnych (12 mln zł) i podatki (11,5 mln).

8 II. Nadzwyczajny Walny Zjazd ZNP obradował w Liceum Pedagogicznym, omawiając całokształt zagadnień szkolnictwa. M.in. wygłoszone zostały referaty: „Rys historyczny ZNP” (prezes Okręgowego ZNP Łasisz) i „Współczesne prądy wychowawcze w literaturze pedagogicznej” (dyr. Maciszewski). Wybrano też nowy zarząd Oddziału w składzie: Jan Laska (prezes), Henryk Kędzierski (przew. Wydz. Organizacyjnego), Mieczysław Markiewicz (przew. Wydz. Finansowego).

Wojciech Polak (przew. Wydz. Pedagogicznego), Michalina Witowska (przew. Wydz. Pracy Społecznej), Zygmunt Żytkowski (przew. Sekcji Szkolnictwa Średniego), Roman Łopacki (kier. Referatu Aprowizacyjnego). Przewodniczącym Komisji Kontrolującej został Stanisław Karakulski. Wydział Pedagogiczny ZNP zorganizował w budynku Liceum Pedagogicznego poradnię wychowawczą dla nauczycieli i rodziców, czynną w poniedziałki i czwartki w godzinach 13-15.

9 II. Rozdawnictwo przez Związek Inwalidów Wojennych darów amerykańskich z UNRRA pomiędzy najbiedniejszych inwalidów i rodziny poległych.

16 II. Tygodnik „Wiadomości Świdnickie” dołączył do nr 5-6 „Świdnicki Informator Handlowy” o charakterze reklamowym. Z zamieszczonych w nim ogłoszeń wynika, iż w Świdnicy działały w tym czasie następujące firmy: Zakład szklarski Józef Kowalek (ul. Długa 26), zakład zegarmistrzowski Stanisław Klaczak (Długa 5), „Sklep Lwowski” kolonialno-spożywczy Jan Bryjowski (Rynek 28), „Warszawianka” – „najweselszy lokal restauracyjny w naszym mieście” (Długa 2), „Sprzedaż wyrobów tytoniowych i wytwornej galanterii dla palaczy” Fr. Makarski (Rynek 6), „Artykuły żelazne, ogrodniczo-rolnicze, specjalny dział śrub” Piotr Taranek (Rynek 31), zakład krawiecki Antoni Maik (Miedziana 7) [Kotlarska], salon fryzjerski M. Bajorek (Rynek 8), restauracja „Nasz Bar” (Rynek, róg Daszyńskiego) [pomyłka, róg Żymierskiego czyli obecnej Grodzkiej. Wówczas mylono te nazwy, gdyż ul. Daszyńskiego, obecnie Komunardów, w 1946 r wydzielono z ul. Żymierskiego], cukiernia i kawiarnia A. Dubicki (Rynek 5), warsztat elektro-mechaniczny A. Michalski (Rynek 9), „Elektrobłysk” Stanisław Mazgaj (Pułaskiego 9), „Mały Bazar”, bławaty, konfekcja, galanteria Witold Lampart (Długa 28), skład artykułów mydlarskich „Pionier” (Łukowa 2), artykuły techniczne żelazne J. Filipek (Rynek 36), „Centralna Drogeria” (Rynek 23a), księgarnia „Wiedza” (Rynek 18), księgarnia Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (Rynek 42), przybory szewskie Leon Otlewski (Długa 15), Dom Handlowy M. Kniat i S. Dykczak (Rynek 30), rozlewnia piwa i wytwórnia wód gazowych „Floryda”, cukiernia i kawiarnia „Kasia” (nazwana tak na cześć malej córeczki właściciela, późniejszej kompozytorki, Katarzyny Gaertner – Rynek 8).

19-20 II. Występy teatru wrocławskiego w Teatrze Miejskim: „Pigmalion” G. B. Shawa, z Janem Kurnakowiczem w roli Doolittle’a.

20 II. Sprawa tabeli czynszów mieszkaniowych znów wróciła pod obrady Miejskiej Rady Narodowej, ponieważ Prezydium WRN we Wrocławiu wniosło do niej szereg poprawek. Postanowiono poprawki te odrzucić i wystąpić do PWRN z wnioskiem o rewizję decyzji.

23 II. Walne zebranie KS „Polonia” wybrało nowy zarząd klubu w składzie: Zbigniew Kuncewicz (prezes), Karol Łutnik, Józef Eisenberg, Jan Rogoziński, Zygmunt Waszczyński (wiceprezesi), Tadeusz Ehrenkreutz (sekretarz), Adam Czortyka, Włodzimierz Piorun (zastępcy sekretarza), Maria Raniecka (skarbnik), Karol Biel, Michał Kułynycz i Edward Laskowski. Uchwalono też dokonanie fuzji z klubem „Cukrownik”.

23 II. W rocznicę powstania Armii Radzieckiej złożono wieńce pod pomnikiem, a w kinie „Gdynia” odbyła się akademia okolicznościowa zakończona seansem filmowym.

24 II. Po raz pierwszy wystąpił na scenie teatru Dolnośląski Teatr Żydowski z Wrocławia, ze sztuką „Rzeź” Gordina.

25 II. Odbyło się walne zgromadzenie członków Spółdzielni Spożywców „Świt”. Zarząd złożył sprawozdanie za rok 1946 i otrzymał absolutorium. Postanowiono wydatkować 250.000 zł na propagandę spółdzielczości oraz powołać komitety sklepowe. W przeddzień zgromadzenia do spółdzielni przyjęto 70 nowych członków, w tym 51 pracowników fizycznych. Ogólna liczba członków przekroczyła 300 osób. W trzy dni później (28 lutego) Rada Nadzorcza powołała na prezesa zarządu Wacława Łuczaka, który objął też sprawy administracyjne i personalne. Sprawy handlowe podlegały St. Winnickiemu, zaś sprawy towarów reglamentowanych i transportu Franciszkowi Kaznowskiemu – pozostałym członkom zarządu.

● W lutym otwarto punkt Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Chrobrego. Jego kierownikiem został Stanisław Lasiewicz, a pierwszymi pracownikami: Zbigniew Neumayer i Stanisław Kasprowicz.

2 thoughts on “1947.02. Kronika miasta Świdnicy ▪ Franciszek Jarzyna”
  1. Cytat:
    „8), restauracja „Nasz Bar” (Rynek, róg Daszyńskiego) [pomyłka, róg Żymierskiego czyli obecnej Grodzkiej. Wówczas mylono te nazwy, gdyż ul. Daszyńskiego, obecnie Komunardów, w 1946 r wydzielono z ul. Żymierskiego]”

    Mam pytanie, czy ową restaurację nazywano potocznie „Wysokie stołki”?

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top