27 lutego 1911 roku w Świdnicy urodził się Heinz Emil Georg Fritz Starke. Matką Heinza była Emilia Concordia Margareta z domu Dorn. Jego ojciec, Fritz Adolf Starke był właścicielem firmy z branży tekstylnej „F. Sölter & Starke”, która znajdowała się w nieistniejącym już obecnie budynku przy rogu dzisiejszych ulic: Marii Konopnickiej i Grodzkiej. Był tam między innymi skład towaru oraz sklep tekstylny.
Po maturze zdanej w roku 1931 i studiach na uniwersytecie w Jenie, gdzie już w 1935 roku uzyskał stopień naukowy doktora prawa, Heinz Starke pracował w sądzie jako referendarz. 5 września 1939 roku zawarł związek małżeński z prawie trzydziestoletnią asesorką Eriką Ellą Elisą Heleną Richter z Berlina.
Walcząc w drugiej wojnie światowej w latach 1940-1945 Heinz Starke dosłużył się stopnia kapitana rezerwy.
Po roku 1945 zaczął pracować w administracji gospodarczej strefy brytyjskiej w Minden, a później pod kierownictwem przyszłego kanclerza Niemiec, profesora doktora Ludwiga Erharda – we Frankfurcie nad Menem. Od roku 1950 do 1961 roku był kierownikiem izby przemysłowo-handlowej w Bayreuth. W roku 1953 wybrano go na posła do Bundestagu czyli drugiej obok Bundesratu (Rady Federalnej) izby parlamentu Republiki Federalnej Niemiec (RFN). Reprezentował tu początkowo do roku 1970 Freie Demokratische Partei – FDP (Wolną Partię Demokratyczną), a potem od 9 października roku 1970 do 1980 roku Christlich- Soziale Union in Bayern – CSU (Unię Chrześcijańsko-Społeczną w Bawarii).
14 listopada 1961 roku został Starke ministrem finansów RFN w czwartym gabinecie rządowym Konrada Adenauera. Ponieważ nie zgadzał się z polityką finansową kanclerza Adenauera i był przeciwnikiem podnoszenia podatków po roku ministrowania 19 listopada 1962 roku podał się do dymisji.
W Bundestagu od roku 1965 do 17 stycznia 1967 roku pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentarnej frakcji FDP.
Był także przeciwnikiem ugodowej, wschodniej polityki kanclerza Willy Brandta i w roku 1970 na znak protestu opuścił szeregi FDP wstępując do CSU.
Starke był również członkiem europejskiego parlamentu w Strasburgu w latach 1958-1961 oraz 1963-1979.
Zmarł 31 stycznia 2001 roku w Bonn mając blisko 90 lat.
Grób jego krewnych zachował się na cmentarzu przy Kościele Pokoju. Kiedy Heinz Starke był ministrem, władze miasta Świdnicy nakazały zamknąć i zaspawać odsłoniętą metalową płytę nagrobka, a przedtem usunąć znajdujące się w grobie śmieci pokrywające resztki rozbitych trumien i fragmenty kości.
Przed laty w makulaturze znalazłem książkę o prahistorii Śląska z podpisem doktora Heinza Starke.