Niedaleko Świdnicy, w Mokrzeszowie znajduje się tzw. Jeziorko Daisy. Nazwa pochodzi od imienia żony właściciela zamku Książ Marii Teresy (Mary Theresy) zwanej Daisy, księżnej Pszczyńskiej, z domu Cornwallis-West, z rodu de La Warr.
Urodziła się ona w r. 1873 na zamku Ruthin w Walii. Pochodziła z niezbyt zamożnej szlachty angielskiej. Wydana w wieku 18 lat za mąż za starszego od niej o 12 lat bogatego arystokratę niemieckiego, Jana Henryka XV hrabiego Hochberga, barona na Książu i księcia Pszczyńskiego, wiodła beztroski żywot w latach 1891-1914. Podczas pierwszej wojny światowej jako pielęgniarka opiekowała się rannymi żołnierzami niemieckimi i austriackimi. W r. 1922 rozwiodła się i odtąd schorowana żyła w Monachium, a od 1935 r. w Książu. Stąd została wysiedlona przez hitlerowców w 1941 r. Przykuta do wózka inwalidzkiego, mieszkała w Wałbrzychu, gdzie zmarła w wieku 70 lat. Pochowano ją w parku koło mauzoleum Hochbergów w Książu.
Daisy miała trzech synów, z których najstarszy Jan Henryk XVII (1900-1984) był obywatelem polskim jako właściciel dóbr pszczyńskich. Od 1932 r. przebywał w Anglii. Służył w armii brytyjskiej w stopniu porucznika. Po wojnie pracował w przemyśle drzewnym. Dwa razy rozwiedziony, zmarł w r. 1984.
Drugim synem Daisy był Aleksander (1905-1984). Posiadał również obywatelstwo polskie i przed wojną wiódł bogate życie towarzyskie w Warszawie. W r. 1939 wyjechał z Polski do Anglii, gdzie też służył w Armii Brytyjskiej.
Trzeci syn Daisy, Bolko (1910-1936), zmarł tajemniczą, prawdopodobnie samobójczą śmiercią w Pszczynie, przeżywszy zaledwie 25 lat.
Powinowatym Daisy był premier brytyjski, słynny podczas drugiej wojny światowej Winston Churchill. Był on pasierbem jej brata i gościł w Książu.
