1 IX. Szkoła Muzyczna rozpoczęła rok szkolny 1952/53 w nowej siedzibie w Rynku pod nr 4. Poprzednio przez 5 lat mieściła się w nieodpowiadającym jej potrzebom budynku przy ul. Zamkowej 5.
1 IX. W szkołach podstawowych podległych Wydziałowi Oświaty pracowało na początku roku szkolnego ogółem 49 nauczycieli, a mianowicie: w szkole nr 1 – 12, nr 3 – 9, nr 4 – 10, nr 5 – 10, nr 7 – 3 i nr 8 – 5.
1 IX. Dyrektorem II Liceum Ogólnokształcącego został Józef Krasoń, który pełnił tę funkcję do 15 października 1953, poczem ustąpił miejsca Marianowi Bocianowi. Do grona nauczycielskiego II LO przybyli też: Mieczysław Kość (zast. dyr.), Zdzisława Tymczyszyn, Anna Nowak, Zygmunt Rzepecki, Irena Kozłowska i Stanisław Kędzierski.
1 IX. Stanowisko dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy ul. Kościelnej 15 objął ob. Strockiewicz.
3 IX. Przekazanie świdnickiej drukarni przez Wrocławskie Zakłady Graficzne Wojewódzkiemu Zarządowi Przemysłu Terenowego we Wrocławiu. W dalszej konsekwencji drukarnię przejęła dyrekcja Świdnickich Zakładów Przemysłu Terenowego z siedzibą początkowo w Strzegomiu, a potem w Świdnicy (w budynku obok drukarni).
Dyrektorem ŚZPT był wówczas H. Seweryn, a później Jan Grądziel.
5 IX. Prezydium MRN powołało Komisję Przeciwpożarową, której zadaniem było opiniowanie protestów obywateli od decyzji pokontrolnych. Jej przewodniczącym został Wacław Dryjański, kierownik Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, członkami zaś Zygmunt Milewski, komendant Straży Pożarnej i Józef Rostkowski z ramienia PZUW.
13 IX. W ramach obchodów Międzynarodowego Tygodnia Walki z Faszyzmem i Wojną odbyła się akademia zorganizowana przez Zarząd Oddziału ZBoWiD (jego siedziba mieściła się w Rynku pod nr 35, a sekretarzem zarządu był Franciszek Frankowski).
27 IX. Występ Państwowego Teatru z Jeleniej Góry w świdnickiej filii teatru: „Trzydzieści srebrników” Fasta.
30 IX. Prezydium MRN zapoznało się ze sprawozdaniem Wydziału Budownictwa, które zaleciło natychmiastową rozbiórkę 66 budynków mieszkalnych w śródmieściu z uwagi na bezpieczeństwo publiczne. Były to domy przy ul. Jadwigi [Franciszkańska] 4, 11, Pańskiej 16, 18, 20, Bohaterów Getta 11, 12, 15, 17, Mennickiej 8, 10, 12, Trybunalskiej 7 (oficyna), Garbarskiej 10, 11, 12, 16, 28, 30, 32, 34, Spółdzielczej 7, 10, 19, 23, 27, Teatralnej 2, 3, 7, 12, 19, 20, 23, 27, 34, 35, 36, Nowotki [Długa] 14, 31, 42, 44, 62, 70, Pułaskiego 19, 23 (oficyna), 26, 27, 27 (oficyna), 45, 55, 63, 65, 69, Kościelnej 6, 14, Stalingradzkiej (Wrocławskiej) 32, 38, 1 Maja 21, Piekarskiej 3, 4, Marksa [Kotlarska] 8, 13, 24, Żymierskiego [Grodzka] 7, Brackiej 8, Rynek 23. Ponadto przeznaczono do rozbiórki w terminie późniejszym dalszych 151 budynków. Jako główne przyczyny zniszczenia budynków sprawozdanie wymieniało osiadanie fundamentów na skutek podmywania wodą, zawilgocenia murów z powodu nieszczelnych dachów, silne zagrzybienie, niezabezpieczenie budynków po zakończeniu działań wojennych i ich niedbała konserwacja oraz ruch samochodów ciężarowych na ulicach najbardziej zagrożonych.
● We wrześniu przy Miejskiej Bibliotece Publicznej zorganizowano Oddział Dziecięcy, którego kierowniczką została Wanda Gaiska.
● W ciągu trzech kwartałów 1952 roku w mieście zarejestrowano 383 przypadki gruźlicy. Łącznie z powiatem Poradnia Przeciwgruźlicza (pl. Lenina 2 [Św. Małgorzaty]) miała pod swą opieką 4.318 chorych. Prześwietlono 11.000 osób, przeprowadzono szczepienia BCG u 5.791 dzieci. Kierownikiem poradni był dr Jan Wysocki.